Mια νέα χρονιά αρχίζει. Ένα καινούριο ταξίδι ξεκινάει. Η λογοτεχνία μπορεί να μας οδηγήσει σε δρόμους που δεν το περιμένουμε και να μας ταξιδέψει σε μέρη που ποτέ ίσως δε θα πάμε. Καλό ταξίδι λοιπόν!
Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016
Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016
Τελευταία νέα από την Ιθάκη,Κ.Ακρίβος.
24 ραψωδίες χρειάστηκε ο Όμηρος για να μας περιγράψει τις περιπέτειες του πολυμήχανου Οδυσσέα και των υπόλοιπων Ελλήνων στην επιστροφή από την Τροία.Πολυπρόσωπο έργο και μολονότι ο Οδυσσέας είναι ο κεντρικός ήρωας δε θα μπορούσε να υπάρξει αν δεν υπήρχαν γύρω του και όλοι οι άλλοι φανεροί ή αφανείς ήρωες ,όπως ο Τηλέμαχος,ο γερο- Λαέρτης,η Πηνελόπη,ο Ελπήνορας και τόσοι άλλοι.
24 διηγήματα αποφάσισε να γράψει ο συγγραφέας προς τιμή των ηρώων της Οδύσσειας ,μεταφέροντας όμως τις ιδιότητές τους σε άλλες εποχές.Γιατί κάθε γονιός θρηνεί για το παιδί του ,όπως ο Λαέρτης για τον Οδυσσέα ή ο Γέρος του Μοριά για τον Πάνο. Κάθε παιδί ονειρεύεται την επιστροφή του πατέρα του όπως ο μικρός τρόφιμος των φυλακών ανηλίκων Κασσαβέτειας και ούτω καθεξής.
Πιο ώριμος από ποτέ ο συγγραφέας ,με μία γλώσσα που μεταβάλλεται επιδέξια από ιστορία σε ιστορία,αλλάζοντας το γλωσσικό ιδίωμα,μας ταξιδεύει σε διαφορετικές ατραπούς κάθε φορά.
Ιστορίες άλλοτε απλές,κατανοητές κι άλλοτε σκοτεινές και δυσνόητες,που απαιτούν προσεκτική ανάγνωση και αναστοχασμό προκειμένου να αντιληφθούμε το βαθύτερο νόημά τους.Ιστορίες με έναν κοινό παρονομαστή:όλοι οι ήρωες αποτελούν την άλλη όψη ενός καθρέφτη με έναν κοινό παρονομαστή.Είναι όλοι άνθρωποι.Και οι άνθρωποι καλώς ή κακώς αντιδρούν με παρόμοιο τρόπο σε διαφορετικές χρονικές στιγμές και τόπους.
Είτε μιλάμε για την Ελλάδα,το Βόλο,την Αθήνα ,την Κρήτη είτε για τη μακρινή Αδελαϊδα της Αυστραλίας και την Αμερική οι άνθρωποι πονάνε,ματώνουν ,αγαπούν και χάνονται, γιατί πολύ απλά το ταξίδι της ζωής τους σε αυτό τον πλανήτη έχει διαφορετικές αφετηρίες μεν ,αλλά πάντα έχει ως απώτερο σκοπό την ευτυχία,την ολοκλήρωση,την Ιθάκη.
Το μικρό μέγεθος των διηγημάτων τα κάνει εύκολα στην ανάγνωση ,πράγμα που βοηθά στην τμηματική και ανεξάρτητη ανάγνωσή τους.Καθένα από αυτά μπορεί από μόνο του να αποτελέσει αφορμή για μία ατέλειωτη κουβέντα με φίλους ή με τον ίδιο μας τον εαυτό.Κι αν αυτό δεν αποτελεί επιτυχία τότε δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσε να είναι.
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα προσπάθεια που νομίζω θα συζητηθεί αρκετά .
Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2016
"Αμαρτωλή πόλη" του Μ.Κοντολέων.
Δε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αλλιώς μία πόλη που παρασύρει στο βόθρο της νέα παιδιά,που δεν δίνει τη δυνατότητα στους μεγάλους να ορθοποδήσουν,που αλλοιώνει συνειδήσεις και γκρεμίζει όνειρα.
Γιατί είναι η πόλη όμως αμαρτωλή και όχι οι άνθρωποι;
Γιατί ο Τονίνο και η Στεφανία ακολούθησαν τον εύκολο δρόμο;
Γιατί η Χρύσα επέτρεψε να συμβεί αυτό στον Τονίνο;
Γιατί στις πρώτες δυσκολίες ο γάμος των γονιών της Στεφανίας διαλύεται;
Πώς μια μητέρα εγκαταλείπει τόσο εύκολα τα παιδιά της;
Γιατί τα δύο αδέρφια δε συνδέονται συναισθηματικά;
Γιατί τελικά οι ανθρώπινες σχέσεις χαρακτηρίζονται από συναισθηματική αναπηρία που δεν τους επιτρέπει να βασιστούν ο ένας στον άλλο στις δύσκολες στιγμές;
Όλη η παθογένεια της ελληνικής κοινωνίας περνά μέσα από το νέο βιβλίο του Μ.Κοντολέων.
Ένα βιβλίο σκληρό,δύσκολο,που φέρνει τους ενήλικους αντιμέτωπους με τα λάθη τους,ενώ τα παιδιά καλούνται να πληρώσουν την αδυναμία των μεγάλων να τα προστατέψουν .Οι ανεπάρκειες των μεγάλων οδηγούν τα βήματα των παιδιών στην αμαρτωλή πλευρά της πόλης.
Η εναλλαγή της οπτικής γωνίας και του αφηγητή που είναι συνεχής σαν ένα συνεχές σφυροκόπημα ,αλλά και η σκληρότητα των γεγονότων καθηλώνουν τον αναγνώστη που ανασαίνει ,μόνο όταν φτάνει στο τέλος του βιβλίου.Είναι αδύνατο να το αφήσεις από τα χέρια σου πριν ανακαλύψεις ποια θα είναι η τύχη των ηρώων.Κι αν δυσκολεύεσαι να ταυτιστείς με τις απελπισμένες πράξεις τους,είναι τόσο εύκολο να ταυτιστείς με τον ταραγμένο ψυχισμό τόσο των εφήβων όσο και των ενηλίκων ,που ζαλισμένοι από την οικονομική κρίση και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, παραπαίουν ανάμεσα σε σωστές και λανθασμένες επιλογές.
Η ψυχογραφία των ηρώων,η περιγραφή ,τόσο των τρυφερών όσο και των βίαιων σκηνών, γίνεται με τέτοια μαστοριά και με περισσή ευαισθησία τέτοια που σε καμία περίπτωση δεν προσβάλλει τον αναγνώστη τόσο τον έφηβο που τείνει να ενηλικιωθεί όσο και τον ενήλικα.
Ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσε να θεωρηθεί είτε ένα κατηγορώ στην υλιστική μας κοινωνία είτε ένας ύμνος στην αληθινή αγάπη είτε μία χαραμάδα αισιοδοξίας ότι τα παιδιά και οι ενήλικες θα μπορέσουν να βρουν το δρόμο τους τελικά.
Όπως και να το δει κανείς το σίγουρο είναι ότι μόνο να κερδίσει έχει κανείς από την ανάγνωσή του!
Δε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αλλιώς μία πόλη που παρασύρει στο βόθρο της νέα παιδιά,που δεν δίνει τη δυνατότητα στους μεγάλους να ορθοποδήσουν,που αλλοιώνει συνειδήσεις και γκρεμίζει όνειρα.
Γιατί είναι η πόλη όμως αμαρτωλή και όχι οι άνθρωποι;
Γιατί ο Τονίνο και η Στεφανία ακολούθησαν τον εύκολο δρόμο;
Γιατί η Χρύσα επέτρεψε να συμβεί αυτό στον Τονίνο;
Γιατί στις πρώτες δυσκολίες ο γάμος των γονιών της Στεφανίας διαλύεται;
Πώς μια μητέρα εγκαταλείπει τόσο εύκολα τα παιδιά της;
Γιατί τα δύο αδέρφια δε συνδέονται συναισθηματικά;
Γιατί τελικά οι ανθρώπινες σχέσεις χαρακτηρίζονται από συναισθηματική αναπηρία που δεν τους επιτρέπει να βασιστούν ο ένας στον άλλο στις δύσκολες στιγμές;
Όλη η παθογένεια της ελληνικής κοινωνίας περνά μέσα από το νέο βιβλίο του Μ.Κοντολέων.
Ένα βιβλίο σκληρό,δύσκολο,που φέρνει τους ενήλικους αντιμέτωπους με τα λάθη τους,ενώ τα παιδιά καλούνται να πληρώσουν την αδυναμία των μεγάλων να τα προστατέψουν .Οι ανεπάρκειες των μεγάλων οδηγούν τα βήματα των παιδιών στην αμαρτωλή πλευρά της πόλης.
Η εναλλαγή της οπτικής γωνίας και του αφηγητή που είναι συνεχής σαν ένα συνεχές σφυροκόπημα ,αλλά και η σκληρότητα των γεγονότων καθηλώνουν τον αναγνώστη που ανασαίνει ,μόνο όταν φτάνει στο τέλος του βιβλίου.Είναι αδύνατο να το αφήσεις από τα χέρια σου πριν ανακαλύψεις ποια θα είναι η τύχη των ηρώων.Κι αν δυσκολεύεσαι να ταυτιστείς με τις απελπισμένες πράξεις τους,είναι τόσο εύκολο να ταυτιστείς με τον ταραγμένο ψυχισμό τόσο των εφήβων όσο και των ενηλίκων ,που ζαλισμένοι από την οικονομική κρίση και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, παραπαίουν ανάμεσα σε σωστές και λανθασμένες επιλογές.
Η ψυχογραφία των ηρώων,η περιγραφή ,τόσο των τρυφερών όσο και των βίαιων σκηνών, γίνεται με τέτοια μαστοριά και με περισσή ευαισθησία τέτοια που σε καμία περίπτωση δεν προσβάλλει τον αναγνώστη τόσο τον έφηβο που τείνει να ενηλικιωθεί όσο και τον ενήλικα.
Ένα μυθιστόρημα που θα μπορούσε να θεωρηθεί είτε ένα κατηγορώ στην υλιστική μας κοινωνία είτε ένας ύμνος στην αληθινή αγάπη είτε μία χαραμάδα αισιοδοξίας ότι τα παιδιά και οι ενήλικες θα μπορέσουν να βρουν το δρόμο τους τελικά.
Όπως και να το δει κανείς το σίγουρο είναι ότι μόνο να κερδίσει έχει κανείς από την ανάγνωσή του!
ΜΕ ΕΞΙ ΚΛΙΚ, ΓΙΩΤΑ ΦΩΤΟΥ
Ένα εφηβικό μυθιστόρημα για την κρίση που έχει επηρεάσει ενήλικες και παιδιά.
Πώς μπορεί να βρει κανείς κάτι θετικό μέσα στις σαρωτικές αλλαγές που αναστατώνουν τη ζωή του;
Πώς μπορείς να συνηθίσεις να ζεις από τη βίλα της Κηφισιάς στο χωριό ;
Πώς μπορείς να συνηθίσεις το δημόσιο σχολείο όταν έχεις συνηθίσει τις εγκαταστάσεις του ιδιωτικού ;
Πώς γίνεται να αλλάξεις άρδην τη ζωή σου και να μη θεωρείς ότι όλα έχουν τελειώσει;
΄Ολα αυτά σκέφτεται η Βίβιαν και δεν μπορεί να αποδεχτεί τις αλλαγές που συμβαίνουν στη ζωή της.
Θυμωμένη,αρνείται να αποδεχτεί την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί και κλείνεται στον εαυτό της .Βρίσκει καταφύγιο μόνο στη φωτογραφία.Όμως η ζωή έχει άλλα σχέδια γι' αυτή.
Μια χαραμάδα αισιοδοξίας το ανοιχτό παράθυρο του δωματίου της που βλέπει σε ένα περιβόλι με ροδιές.Η εναλλαγή του φυσικού τοπίου βοηθά την ηρωίδα να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τα πράγματα .Η ενσωμάτωσή της στην παρέα των συμμαθητών της και την κοινωνική ζωή του χωριού τη βοηθούν να αλλάξει προτεραιότητες ,να δει τα πράγματα αλλιώς και να αντιμετωπίσει με αισιοδοξία τη ζωή από εδώ και στο εξής.
Με γλώσσα απλή,κατανοητή η συγγραφέας καταφέρνει να μας συγκινήσει .
Οι διάλογοι αλλά και οι εσωτερικοί μονόλογοι αποδίδουν με ακρίβεια τις σκέψεις των ηρώων.
Η περιγραφή των συναισθημάτων τους, χαρτογραφώντας τον ψυχισμό τους, είναι ιδιαίτερα πετυχημένη.
Η συγγραφέας αποδεικνύει ότι δεν χρειάζονται πολλά πράγματα για να γίνει κανείς ευτυχισμένος,
δίνοντας έτσι μια αισιόδοξη νότα στη μαυρίλα που περιβάλλει τον κόσμο της Βίβιαν αλλά και των ενηλίκων.
Ένα βιβλίο που μιλά για την κρίση,αλλά εστιάζει στο πώς θα αντιστρέψουμε τον αρνητισμό και τη μιζέρια σε κάτι πιο βαθύ και ουσιώδες,όπως είναι η φιλία,οι προσωπικές σχέσεις,η επαφή με τη φύση και γιατί όχι η αποκέντρωση και η ζωή στην επαρχία,σε ένα περιβάλλον πιο ανθρώπινο.
Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2016
Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016
Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016
Embedding code
Please copy the code below and paste it into your html page at any place you want your cloud to appear:
NOTE 1: Do not forget to change width and height values to your preffered values.
NOTE 2: After you saved your cloud please allow about 10 minutes for changes to take effect. After that period of time please clear your browser cache by pressing CTRL+F5 (CMD+R for Safari) on web page where you embedded your cloud.
Κυριακή 6 Μαρτίου 2016
Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016
Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016
Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2016
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)